بیمه های مسئولیت کارفرما در قبال کارکنان

ماده 85 : برای صیانت نیروی انسانی و منابع مادی کشور رعایت دستورالعمل هایی که از طریق شورای عالی حفاظت فنی (جهت تأمین حفاظت فنی) و وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی (جهت جلوگیری از بیماری های حرفه ای و تأمین بهداشت کار و کارگر و محیط کار) تدوین می شود، برای کلیه کارگاه ها، کارفرمایان، کارگران و کارآموزان الزامی است.

تبصره: کارگاه های خانوادگی نیز مشمول مقررات این فصل بوده و مکلف به رعایت اصول فنی و بهداشت کار می باشند.

آیین نامه های حفاظت فنی و بهداشت کار 

ماده 91 : کارفرمایان و مسئولان کلیه واحدهای موضوع ماده 85 این قانون مکلفند بر اساس مصوبات شورای عالی حفاظت فنی برای تأمین حفاظت و سلامت و بهداشت کارگران در محیط کار، وسایل و امکانات لازم را تهیه و در اختیار آنان قرار داده و چگونگی کاربرد وسایل فوق الذکر را به آنان بیاموزند و در خصوص رعایت مقررات حفاظتی و بهداشتی نظارت نمایند. افراد مذکور نیز ملزم به استفاده و نگهداری از وسایل حفاظتی و بهداشتی فردی و اجرای دستورالعمل های مربوطه کارگاه می باشند.

ماده 95 : مسئولیت اجرای مقررات و ضوابط فنی و بهداشت کار بر عهده کارفرما یا مسئولین واحدهای موضوع ذکر شده در ماده 85 این قانون خواهد بود. هرگاه بر اثر عدم رعایت مقررات مذکور از سوی کارفرما یا مسئولین واحد، حادثه ای رخ دهد، شخص کارفرما یا مسئول مذکور از نظر کیفری و حقوقی و نیز مجازات های مندرج در این قانون مسئول است.

تبصره 1 : کارفرما یا مسئولان واحدهای موضوع ماده 85 این قانون موظفند کلیه حوادث ناشی از کار را در دفتر ویژه ای که فرم آن را از طریق وزارت کار و امور اجتماعی اعلام می گردد ثبت و مراتب را سریعاً به صورت کتبی به اطلاع اداره کار و امور اجتماعی محل برسانند.

تبصره 2 : چنانچه کارفرما یا مدیران واحدهای موضوع ماده 85 این قانون برای حفاظت فنی و بهداشت کار وسایل و امکانات لازم را در اختیار کارگر قرار داده باشند و کارگر با وجود آموزش های لازم و تذکرات قبلی بدون توجه به دستورالعمل و مقررات موجود از آنها استفاده ننماید، کارفرما مسئولیتی نخواهد داشت. در صورت بروز اختلاف، رأی هیأت حل اختلاف نافذ خواهد بود.

ماده 328 ـ هرکس مال غير را تلف کند ضامن آن است و بايد مثل يا قيمت آن را بدهد اعم از اينکه از روي عمد تلف کرده باشد يا بدون ‌عمد و اعم از اينکه عين باشد يا منفعت و اگر آن را ناقص يا معيوب‌ کند ضامن نقص قيمت آن مال است‌.

ماده 331 ـ هرکس سبب تلف مالي بشود بايد مثل يا قيمت آن را بدهد و اگر سبب نقص يا عيب آن شده باشد بايد از عهده نقص قيمت آن‌ بر آيد.

ماده 332 ـ هرگاه يک نفر سبب تلف‌ مالي را ايجاد کند و ديگري مباشر تلف‌ شدن آن مال بشود، مباشر مسئول است نه مسبب مگر اينکه ‌سبب‌، اقوي باشد بنحوي که عرفا اتلاف مستند به او باشد.

ماده 1 : هر کس بدون مجوز قانونی عمداً یا در نتیجه بی احتیاطی به جان یا سلامتی یا مال یا آزادی یا حیثیت یا شهرت تجارتی یا به هر حق دیگری که به موجب قانون برای افراد ایجاد گردیده لطمه ای وارد نماید که موجب ضرر مادی یا معنوی دیگری شود مسئول جبران خسارت ناشی از عمل خود می باشد.

ماده 12 : کارفرمایانی که مشمول قانون کار هستند مسئول جبران خساراتی می باشند که از طرف کارکنان اداری و یا کارگران آنان در حین انجام کار یا به مناسبت آن وارد شده است مگر اینکه محرز شود تمام احتیاط هائی که اوضاع و احوال قضیه ایجاب می نموده، به عمل آورده یا اینکه اگر احتیاط های مزبور را به عمل می آوردند باز هم جلوگیری از ورود زیان مقدور نمی بود کارفرما می تواند به وارد کننده خسارت در صورتی که مطابق قانون مسئول شناخته شود مراجعه نماید.

ماده۶۰ : حوادث ناشی از کار حوادثی است که در حین انجام وظیفه و به سبب آن برای بیمه‌شده اتفاق می‌افتد.
مقصود از حین انجام‌ وظیفه تمام اوقاتی است که بیمه‌شده در کارگاه یا مؤسسات وابسته یا ساختمانها و محوطه آن مشغول کار باشد و یا به دستور کارفرما در خارج از محوطه کارگاه عهده‌دار انجام‌ مأموریتی باشد. اوقات مراجعه به درمانگاه و یا بیمارستان‌ و یا برای معالجات درمانی و توانبخشی و اوقات رفت و برگشت‌ بیمه‌شده از منزل به کارگاه جزء اوقات انجام‌ وظیفه محسوب‌ می‌گردد مشروط بر اینکه حادثه در زمان عادی رفت و برگشت به کارگاه اتفاق افتاده باشد حوادثی که برای بیمه شده حین اقدام برای نجات سایر بیمه‌شدگان و مساعدت به آنان‌ اتفاق می‌افتد حادثه ناشی از کار محسوب می‌شود.

ماده 66 : در صورتی که ثابت شود وقوع حادثه مستقیماً ناشی از عدم رعایت مقررات حفاظت فنی و بروز بیماری ناشی از عدم رعایت مقررات بهداشتی و احتیاط لازم از طرف کارفرما یا نمایندگان او بوده سازمان هزینه های مربوط به معالجه و غرامات و مستمری ها و غیره را پرداخته و طبق ماده 50 این قانون از کارفرما مطالبه و وصول خواهد نمود.

تبصره 1 : مقصر می تواند با پرداخت معادل ده سال مستمری موضوع این ماده به سازمان از این بابت بری الذمه شود.

تبصره 2 : هر گاه بیمه شده مشمول مقررات مربوط به بیمه شخص ثالث باشد در صورت وقوع حادثه سازمان شخصاً کمک های مقرر در این قانون را نسبت به بیمه شده انجام خواهد داد و شرکت های بیمه موظفند خسارات وارده به سازمان را در حدود تعهدات خود نسبت به شخص ثالث بپردازند.

کتاب چهارم- دیات

بخش اول – مواد عمومی

فصل اول – تعریف دیه و موارد آن
ماده 448 : دیه مقدر، مال معینی است که در شرع مقدس به سبب جنایت غیرعمدی بر نفس، عضو یا منفعت، یا جنایت عمدی در مواردی که به هر جهتی قصاص ندارد، مقرر شده است.

ماده 449 : ارش، دیه غیرمقدر است که میزان آن در شرع تعیین نشده است و دادگاه با لحاظ نوع و کیفیت جنایت و تأثیر آن بر سلامت مجنی علیه و میزان خسارت وارده با در نظر گرفتن دیه مقدر و با جلب نظر کارشناس میزان آن را تعیین می کند. مقررات دیه مقدر در مورد ارش نیز جریان دارد، مگر این که در این قانون ترتیب دیگری مقرر شود.

فصل پنجم ـ مهلت پرداخت دیه

ماده 488 : مهلت پرداخت دیه، از زمان وقوع جنایت به ترتیب زیر است مگر این که به نحو دیگری تراضی شده باشد:

الف. در عمد موجب دیه، ظرف یک سال قمری

ب. در شبه عمد، ظرف دو سال قمری

پ. در خطای محض، ظرف سه سال قمری

تبصره: هرگاه پرداخت کننده در بین مهلت های مقرر نسبت به پرداخت تمام یا قسمتی از دیه اقدام نماید، محکوم له مکلف به قبول آن است.

ماده 490- درصورتی که پرداخت کننده بخواهد هر یک از انواع دیه را پرداخت نماید و یا پرداخت دیه به صورت اقساطی باشد، معیار، قیمت زمان پرداخت است مگر آنکه بر یک مبلغ قطعی توافق شده باشد

ماده 492 : جنایت در صورتی موجب قصاص یا دیه است که نتیجه حاصله مستند به رفتار مرتکب باشد، اعم از آن که به نحو مباشرت یا به تسبیب یا به اجتماع آن انجام شود.

ماده 538 : در تعدد جنایات، اصل بر تعدد دیات و عدم تداخل آنها است مگر مواردی که در این قانون خلاف آن مقرر شده است.

مادۀ 539: هرگاه مجنی‌علیه در اثر سرایت صدمه یا صدمات غیرعمدی فوت نماید یا عضوی از اعضای او قطع شود یا آسیب بزرگ‌تری ببیند به ترتیب ذیل دیه تعیین می‌شود:

الف – در صورتی که صدمه وارده یکی باشد، تنها دیه نفس یا عضو یا آسیب بزرگ‌تر ثابت می‌شود.

ب – در صورت تعدد صدمات، چنانچه مرگ یا قطع عضو یا آسیب بیشتر، در اثر سرایت تمام صدمات باشد، تنها دیه نفس یا عضو یا آسیب بزرگ‌تر ثابت می‌شود و اگر مرگ یا قطع عضو یا آسیب بزرگ‌تر در اثر سرایت برخی از صدمات باشد، دیه صدمات مسری در دیه نفس یا عضو یا آسیب بزرگ‌تر تداخل می‌کند و دیه صدمات غیرمسری، جداگانه محاسبه و مورد حکم واقع می‌شود.

بخش دوم ـ مقادیر دیه

 فصل اول ـ دیه نفس

 ماده 549- موارد دیه کامل همان است که در مقررات شرع تعیین شده است و میزان آن در ابتدای هر سال توسط رئیس قوه قضاییه به تفصیل براساس نظر مقام رهبری تعیین و اعلام می شود.

ماده 550 : دیه قتل زن، نصف دیه مرد است.

ماده 554 : بر اساس نظر حکومتی مقام رهبری، دیه جنایت بر اقلیت های دینی شناخته شده در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران به اندازه دیه مسلمان تعیین می گردد.

ماده 555 : هرگاه رفتار مرتکب و فوت مجنی علیه هر دو در ماه های حرام «محرم، رجب، ذی القعده و ذی الحجه» یا در محدوده حرم مکه، واقع شود خواه جنایت عمدی خواه غیر عمدی باشد، علاوه بر دیه نفس، یک سوم دیه نیز افزوده می گردد، سایر مکان ها و زمان های مقدس و متبرک مشمول حکم تغلیظ دیه نیست.

تبصره: معیار شروع و پایان ماه های حرام، مغرب شرعی است مانند ماه رجب که از مغرب شرعی آخرین روز ماه جمادی الثانی، شروع و با مغرب شرعی آخرین روز ماه رجب به پایان می رسد.

ماده 556 : در حکم تغلیظ دیه فرقی میان بالغ و غیربالغ، زن و مرد و مسلمان و غیرمسلمان نیست. سقط جنین نیز پس از پیدایش روح، مشمول حکم تغلیظ است. تغلیظ دیه، در مواردی که عاقله یا بیت المال پرداخت کننده دیه باشد نیز جاری است. در قتل عمدی که به علت عدم امکان قصاص یا عدم جواز آن دیه پرداخت می شود نیز این حکم جاری است.

ماده 560 : دیه زن و مرد در اعضاء و منافع آن کمتر از ثلث دیه کامل مرد یکسان است و چنانچه ثلث یا بیشتر شود دیه زن به نصف تقلیل می یابد.

ماده 562 : در موارد ارش فرقی میان زن و مرد نیست لکن میزان ارش جنایت وارده بر اعضاء و منافع زن نباید بیش از دیه اعضاء و منافع او باشد، اگرچه مساوی با ارش همان جنایت در مرد باشد.

درصورت پرداخت نقدی حق بیمه 10% تخفیف اعمال خواهد شد .

در زمان تمدید بیمه نامه هایی که در سال اول فاقد سابقه  خسارت بوده باشند در سال اول 10% و در سال دوم و به بعد 20% تخفیف عدم خسارت اعمال خواهد شد .

امکان صدور این بیمه نامه بمسئولیت کارفرما در قبال کارکنان بصورت بی نام وجود دارد.ولیکن اگر کارفرما اسامی پرسنل خود را به بیمه گر (شرکت بیمه) ارایه نماید  می تواند از ده درصد تخفیف ارائه اسامی کارکنان در مبلغ ق بیمه بهره مند گردد. نکته بسیار مهم :

در زمانی که بیمه نامه بصورت با نام صادر می گردد، لازم است در طول مدت بیمه نامه هرگونه تغییرات احتمالی در لیست اسامی کارکنان به اطلاع بیمه گر رسانیده شود. در غیر اینصورت بیمه گر هیچگونه تعهدی نسبت به جبران خسارات وارده به کارکنانی که اسامی اشان در لیست ارسالی نبوده است و جز کارکنان بیمه گذار می باشند نخواهد داشت .

فرانشیز عبارت است از درصدی خسارت که بیمه گذار متقبل می شود . در این بیمه نامه فرانشیز اعمال نمی گردد چنانچه بیمه گذار بخواهد در مبلغ ق بیمه تخفیفی داشته باشد می تواند درصدی از خسارت را به عنوان فرانشیز قبول نماید لذا  با پذیرش فرانشیز از سوی بیمه گذار بدلیل کاهش تعهدات بیمه گر(شرکت بیمه ) تخفیف هایی به شرح زیر اعمال می گردد.

فرانشیز   تخفیف

5%        3%

10%       5%

15%      8%

20%      10%

25%      13%

کلیه کارفرمایان نسبت به جبران خسارات وارده به کارکنان و کارگران (تمامی کارکنان شاغل در محدوده کارگاه – اعم از کارگران ایرانی و غیرایرانی) که ناشی از حوادث حین کار باشد و منجر به صدمات جسمانی و جانی شود، مسئول هستند. این بیمه‌ مسئولیت مدنی بیمه‌گذار را در مقابل کارکنان، تحت پوشش بیمه قرار می‌دهد.

بیمه مسئولیت مدنی کارفرما در قبال کارکنان ناشی از اجرای پروژه های عمرانی

در این بیمه نامه، مسئولیت مدنی بیمه‌ گذار در مقابل کارکنان تحت پوشش بیمه قرار می‌گیرد. بدین معنی که چنانچه کارکنان در حین انجام کار، در محل معین و به دستور کارفرما دچار خسارت بدنی گردند و مسئولیت کارفرما همچنین محرز گردد خسارت وارده جبران می شود که شامل خسارتهای بدنی(فوت، نقص عضو و هزینه‌ های پزشکی) است.

این بیمه نامه را تمامی اشخاص حقیقی و حقوقی شامل مالکان و صاحبان و نیز مجریان پروژه های عمرانی و ساخت و ساز بناهای مسکونی و تجاری و . . . می‌توانند تهیه کنند.

این بیمه نامه تمامی کارکنان شاغل مشتمل بر رسمی، پیمانی، روزمزد، قراردادی که به صورت تمام وقت و یا پاره‌وقت در محل مورد نظر فعالیت دارند را تحت پوشش بیمه‌ای قرار می‌دهد.

در این بیمه نامه تمامی پرسنل تحت امر کارفرما یا پیمانکار در قبال خسارات بدنی شامل غرامات فوت، نقص عضو و هزینه پزشکی، در صورت وقوع حوادث در محیط کارگاه و بر پایه نیروی کار و نوع فعالیت، تحت پوشش قرار می‌گیرند.

منظور از پروژه های عمرانی؛ پروژه هایی هست که اجرای آن نیاز به دریافت پروانه ساخت از شهرداری نداشته و تابع قوانین و مقررات دیگری است. این پروژه ها عمدتاً جنبه کلان و ملی داشته، دارای ردیف بودجه بوده و دارای کارفرما ویا صاحبکار جداگانه‌ای است و اجرای آن توسط پیمانکار صورت می‌پذیرد. بطور مثال پروژه های خطوط لوله نفت و گاز، تونل سازی، سد و پل سازی، شبکه های آب و فاضلاب، خطوط انتقال نیرو و امثال هم را می‌توان در قالب پروژه های عمرانی قرارداد.